Dova koja oslobađa (štiti) od džehennemske vatre
Enes b. Malik, radijallahu anhu, prenosi da je Božiji Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, jednom prilikom rekao: “Ko izgovori ove riječi kad osvane Allah će četvrtinu njegova tijela osloboditi od Vatre, a ako to izgovori četiri puta, Allah će ga u potpunosti osloboditi od Džehennema:…
“ALLAHUMME INNI UŠHIDUKE VE UŠHIDU HAMELETE ‘ARŠIKE VE MELAIKETEKE VE DŽEMIA‘ HALKIKE ENNEKE ENTALLAHU LA ILAHE ILLA ENTE VAHDEKE LA ŠERIKE LEKE VE ENNE MUHAMMEDEN ‘ABDUKE VE RESULUKE”
أخبرنا اسحق بن إبراهيم قال أخبرنا بقية بن الوليد قال حدثني مسلم بن زياد مولى ميمونة زوج النبي صلى الله عليه وسلم قال سمعت أنس بن مالك يقول قال رسول الله صلى الله عليه وسلم من قال حين يصبح اللهم إني أشهدك وأشهد حملة عرشك وملائكتك وجميع خلقك أنك أنت الله لا إله إلا أنت وحدك لا شريك لك وأن محمدا عبدك ورسولك اعتق الله ربعه ذلك اليوم من النار فإن قالها أربع مرات أعتقه الله ذلك اليوم من النار
(Allahu, jutro dočekah pozivajući Tebe za svjedoka i pozivajući za svjedoka meleke koji nose Tvoj prijesto – da si ti Allah, nema istinskog božanstva osim Tebe, Jedinog, Koji nemaš saučesnika, i da je Muhammed Tvoj rob i poslanik).”(Ebu Davud i El-Buhari)
Pročitajte još: Dova protiv brige i tuge
Prenosi se od Abdullaha ibn Mes’uda, radijallahu anhu, da je rekao: ‘Rekao je Allahov Poslanik, sallallahu ‘alejhi ve sellem: “Neće nikada rob kada ga zadesi briga i tuga izgovoriti slijedeće riječi, a da neće Allah odgnati od njega brigu njegovu i zamjeniti tugu sa radošću:
“Allahumme inni ‘abduke vebnu abdike vebnu emetike, nāsijeti bijedike, mādin fijje hukmuke, ‘adlun fijje kadāuke, es’eluke bikulli ismin huve leke, semmejete bihi nefseke ev enzeltehu fi kitābike ev allemtehu ehaden min halkike evi-ste’serte bihi fi ‘ilmi-l-gajbi ‘indeke en tedž’ale-l-Kur’ane-l ‘azime rebi’a kalbi, ve nūre sadri, ve dželāe huzni, ve zehabe hemmi”.(Allahu, ja sam, doista, rob Tvoj, sin roba Tvoga, sin robinje Tvoje. Moj položaj je u Tvojoj ruci, ja sam podložan i nadamnom se sprovode propisi Tvoji, pravičnost po mene je odluka Tvoja, zato, prizivam Te svim Tvojim imenima kojima si Sebe ili ih u Svojoj Knjizi objavio ili ih nekom od Tvojih bića saopćio, ili ih, pak, zadržao kod Sebe kao znanje nedokučivog, prizivam Te da mi Kur’an veličanstveni učiniš proljećem srca mog, svjetlom grudi mojih, razbistrenjem tuge moje i odhodom brige moje.)
اللَّهُمَّ ، إني عَبْدُكَ وابْنُ عَبْدِكَ وابْنُ أَمَتِكَ ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ ،أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ؛ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوْ أنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ في عِلْمِ اْلغَيْبِ عِنْدَكَ ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ رَبِيعَ قَلْبِي ، وَنُورَ صَدْرِي ، وَجَلاَءَ حُزْنِي ، وَذَهَابَ هَمِّي ، إلاَّ أذْهَبَ اللَّهُ غَمَّه وَأبدَلَه مكَانَ حُزْنِهِ فَرَحَاً ، قَالُوا : يَا رَسُولَ اللَّهِ : يَنْبَغي لَنَا أَنْ نَتَعَلَّمَ هَذِهِ الكَلِمَاتِ؟ قَالَ : أَجَلْ ، يَنْبَغِي لِمَنْ سَمِعَهُنَّ أنْ يَتَعَلَّمَهُنَّ ” )رواه الحاكم في المُسْتَدْرَكِ ، وابن حِبَّان في صحيحه.
Pa su rekli: ‘Allahov Poslaniče, da li trebamo da svi naučimo ove riječi?’ ‘Da, treba svako ko ih čuje da ih nauči.’- odgovori Poslanik, sallallahu ‘alejhi ve sellem.” (Prenosi Hakim u svom Mustedreku i ibn Hibban u svom Sahihu.)
n-um
